Μιά Ιστορία απο τη Νιγηρία?
Πριν μερικά χρόνια έτυχε να βρεθώ στο Λάγκος της Νιγηρίας.
Η κατάσταση της συντριτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού είναι τραγική.
Χιλιάδες για να μην πω εκατομμύρια άνθρωποι,περιφέρονται μεσα στην πόλη,ψάχνωντας να βρουν κάτι για φαγητό για να βγάλουν την ημέρα τους,λίγο ρύζι,κανα φρούτο,η να βρουν να πουλήσουν κάτι για να εξασφαλίσουν το φαγητό της ημέρας!!!!!
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Στο καράβι που βρισκόταν πίσω απ το δικό μου,υπήρχε φορτίο ζάχαρης σε συσκευασίες τσουβαλιών.
Ενω λοιπόν ξεφόρτωναν τα συνεργεία,εμφανίζονται εκατοντάδες πεινασμένοι,οι οποίοι εφόρμησαν στο καράβι και άρχισαν το πλιάτσικο στο φορτίο.
Παρά τις εκκλήσεις του πληρώματος αυτού συνέχιζαν να αρπάζουν οση ζάχαρη μπορούσε ο καθένας.
Οι λιμενεργάτες παρέμεναν απαθείς γιατί,όπως μας είπε ενας που τον ρωτήσαμε,φοβόταν για τη ζωή τους.
Μετά απο καμμιά ώρα εμφανίζεται η αστυνομια με τεράστια καλάμια μπαμπού ανα χείρας και άρχισε να κυνηγάει και να χτυπάει με μανία τους πεινασμένους.
Οι σκηνές ηταν τραγικές.
Μερικοί παρά το ξύλο που έτρωγαν προσπαθούσαν να διαφύγουν αγκαλιά με τα σακκουλάκια(που ειχε μεσα το καθε τσουβάλι),αλλοι έπεφταν στη θάλασσα,ενας που του σκίστηκε το σακκουλάκι και έπεσε η ζάχαρη στο τσιμέντο,είχε σκύψει και παρά το ξύλο που έτρωγε μάζευε τη ζάχαρη με το χέρι.
Το απόγευμα που βγήκα έξω στην πόλη,είδα απο το παράθυρο του αυτοκινήτου που βρισκόμουν,ανθρώπους να πουλάνε τα σακκουλάκια ζάχαρης προς 5 Νάιρα (τοπικό νόμισμα).
Μια μερίδα φαγητό είχε 3 Νάιρα.
Αυτές οι τραγικές στιγμές με σημάδεψαν και με έκαναν να αναθεωρήσω πολλά πράγματα για τη ζωή και για την ανθρώπινη ύπαρξη,που η αξία της είναι διαφορετική στον πλανήτη μας.
