μια ιστορία για τον Παύλο Σιδηρόπουλο

Τη δεκαετία του 80 υπήρχε στην οδό Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια ενας σύλλογος παραδοσιακων χορών.Εκεί πηγαίναμε και μαθαίναμε χορούς,μαθητές γυμνασίου εμείς.
Απέναντι υπήρχε ενα βιβλιοπωλείο που δεν ηταν ακριβως αυτό,αλλά κάτι σαν κοινόβιο και η γειτονιά το αντιμετώπιζε με αποστροφή.Η μουσική που ακουγόταν απο αυτό το "βιβλιοπωλείο" που ηταν και υπνωτήριο και στέκι και καφενείο ηταν ελληνικου υφους ως επι το πλείστον.
Ενα Σάββατο βράδυ λοιπόν ενω κάναμε διάλλειμα απο την πρόβα του χορρευτικού είδαμε 2 "μαλλιάδες" να διαπληκτίζονται.Ο ενας έλεγε κάτι ασυνάρτητα περί ύφους παιδείας και ο άλλος υπερασπιζόταν την rock Μουσική,αλλά σε έντονο ύφος.
Περνάει λοιπόν μια γυναίκα απο τη γειτονιά και βλέποντας μας μας λέει δείχνοντας τους:"αυτός με το μακρύ μαλλί είναι ο δάσκαλος που μένει εκεί μέσα και είναι τρελλός!!!ο άλλος είναι φίλος του και όποτε έρχεται εδώ τσακώνονται,μπείτε μέσα εσείς μη σας χτυπήσουν, γιατί αυτοί είναι για δέσιμο!!!!"
Ηταν ο Νικόλας ο Άσιμος και ο Παύλος ο Σιδηρόπουλος.