τα παλαιά Χριστούγεννα περάσανε και πάνε
Τα συσσίτια έχουν 3πλασιαστεί απο πέρυσι,το ψάξιμο στους κάδους απορριμμάτων εχει γίνει καθημερινό φαινόμενο,οι ουρές στον ΟΑΕΔ μεγάλωσαν,οι φίλοι και γνωστοί που φεύγουν μετανάστες αυξήθηκαν.
Βρέθηκα λοιπόν σε ενα ζεστό σπίτι σαν αυτό της φωτογραφίας για ενα βραδινό δείπνο.
Ολα ηταν στολισμένα το σπίτι περιποιημένο και τα εδέσματα τέλεια.
Ομως κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να νοιώθει ενοχές!!!
Ενοχές γιατί η πλειοψηφία των συμπατριωτών μου δεν μπορεί να έχει αυτά τα "πλούσια εδέσματα".
Ενοχές γιατί εγω έτρωγα ανετα τη στιγμή που πολλοί ψάχνουν σκουπίδια για φαγητό
Ενοχές γιατί είχαμε φως στο σπίτι τη στιγμή που η ΔΕΗ το κόβει σε φτωχές οικογένειες
Ενοχές γιατί ειχα ηλεκτρική ζεστασιά τη στιγμή που άλλοι ζεσταίνονται με μαγκάλι.
Αυτο ομως μου απάλυνε κάπως τις ενοχές, ηταν οτι οι μισοί καλεσμένοι ηταν άνεργοι και οι οικοδεσπότες παρόλο που οικονομικά δεν είναι άνετοι,βρηκαν το κουράγιο να σηκωθούν χαράματα, να πάνε στην αγορά να βρουν φτηνά κρέατα και λαχανικά να μαγειρέψουν για τους φίλους τους.
Χωρίς ψυχραιμία και αλληλεγγύη δεν υπάρχει μέλλον και αυτοί που μας μαυρίζουν κάθε μέρα τη ζωή θα συνεχίσουν να το κάνουν.
Σε αυτές τις άγριες στιγμές για τη χώρα μας πρέπει να φανούμε δυνατοί για να μην μας πάρει το ποτάμι.
Οπως λέει και ένα νησιώτικο τραγούδι παραφρασμένο:
τα παλαιά Χριστούγεννα περάσανε και πάνε,τα τωρινά γίνηκανε φίδια για να με φάνε.
